Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Πολύ ωραίο στυλ! #64

 Αυτές οι τέσσερις φωτογραφίες τραβήχτηκαν μέσα σε μία ώρα!
Γεγονός που είναι ρεκόρ γιά τα ώς τώρα δεδομένα μιάς και συνήθως γιά τέσσερα ενδιαφέροντα θέματα έπαιρνε από τέσσερις έως και δώδεκα ώρες στο δρόμο (αναλογα με την εποχή).
Κάθε χρόνο εδώ και τρία ή τέσσερα χρόνια, οι ποδηλάτες αυξάνονται. Και δεν εννοώ αυτούς που ασχολούνται με τον αθλητισμό αλλά αυτούς που χρησιμοποιούν το ποδήλατο ως μέσο καθημερινής μετακίνησης ή βόλτας στην πόλη.
Πλέον είναι πολύ πιθανό το να σταματήσεις στο φανάρι και μαζί σου να σταματήσουν (ή να περάσουν) ακόμη δύο ή και τρεις ποδηλάτες. Στην λ. μεγάλου Αλεξάνδρου, στην πρώην λωρίδα των παρκαρισμένων, είναι τόσο πυκνή η κυκλοφορία των ποδηλατών (ειδικά τ' απογεύματα) που θυμίζει ευρωπαική πόλη (εκεί βέβαια αυτή η κυκλοφορία υπάρχει σε όλους τους δρόμους και όλες τις ώρες, όχι μόνο σε έναν αλλά ευτυχώς τα πράγματα συνεχώς προχωρούν προς το καλύτερο).

Αυτό που θα βοηθούσε τους ποδηλάτες και πεζούς θα ήταν το  να παραμείνει ως ποδηλατόδρομος η λωρίδα των παρκαρισμένων επί της λ. μεγάλου Αλεξάνδρου μιάς και είναι ακριβώς η θέση που θα έπρεπε να βρίσκεται ένας

ποδηλατόδρομος  μετακίνησης και οχι αναψυχής όπως αυτός επάνω στο πλακόστρωτο της παραλίας.
Οι πάλαι ποτέ «ποδηλάτες Θεσσαλονίκης» το είχαν ζητήσει αυτό από τον κ. Κουράκη όμως εκείνος το αρνήθηκε.
Τώρα που κατά τύχη δημιουργήθηκε και χρησιμοποιείται, φαίνεται η ορθότητα του αιτήματος αυτού.









2 σχόλια:

  1. Για πολλοστή φορά εξαιρετικές οι φωτογραφίες σου!
    Επίσης θα πρέπει να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με την άποψή σου για τη θέση του ποδηλατόδρομου στη Μ. Αλεξάνδρου.

    Με την ευκαιρία, οι «πάλαι ποτέ ποδηλάτες Θεσσαλονίκης» τι απέγιναν; Γιατί έκλεισαν; Υπάρχει κανένα λινκ που μπορούμε να διαβάσουμε τους λόγους; Στο facebook δεν απαντούν.

    Ευχαριστώ και καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαίρομαι πολύ που σου αρέσουν οι φωτογραφίες! Προσπαθώ αρκετά ωστε να είναι ενδιαφέρουσες...

    Νομίζω πως κάθε ποδηλάτης που μπήκε σ αυτόν τον κατά λάθος σωστό ποδηλατόδρομο, αισθάνθηκε οτι εκεί είναι η θέση του αν θέλει να κυκλοφορήσει. Οχι στο πλακόστρωτο που είναι πρώτ' απ' όλα πεζοδρόμιο (το ποδήλατο φιλοξενείται μεν στο πεζοδρόμιο αλλά οφείλει να παραχωρεί προτεραιότητα στον πεζό)

    Οι «ποδηλάτες θεςς» (των οποίων υπήρξα μέλος από την αρχή και έχω αποχωρήσει εδώ και ένα χρόνο) έκλεισαν γιατί οι φιλοδοξίες τους υπερέβαιναν τον ενθουσιασμό τους ο οποίος αποδείχτηκε λίγος και σύντομος.
    Ενας ένας αποχώρησαν γιατί μάλλον κάτι άλλο περίμεναν (δεν ξέρω τι και μαλλον ούτε και οι ίδιοι ξέρουν) και μέσα σε δύο ή τρία χρόνια δεν βρέθηκαν αρκετά άτομα με παρόμοιο σκεπτικό (αυτοοργάνωση γιά την προώθηση του ποδηλάτου ως μέσου) ωστε να ανανεωθεί η ομάδα.

    Εχει σε μεγάλο βαθμό να κάνει και με την ανύπαρκτη ως τώρα ποδηλατική μας κουλτούρα. Εννοώ οτι οι πιό πολλοί άνθρωποι βλέπουν το ποδήλατο μόνο σαν ψυχαγωγία (είναι φυσικά ΚΑΙ ψυχαγωγία), και όχι σαν κάτι που αναβαθμίζει την ποιότητα της καθημερινής ζωής μέσα στην πόλη, έτσι ωστε να δουλέψουν γιά την προώθηση τπυ.

    Το λέω γιατί όσος κόσμος κατά καιρούς πλησίασε τους ποδηλάτες θεςς περίμενε μόνο τη διοργάνωση βολτών, εκδρομών και χαβαλέ. Δεν περίμεναν οτι θα υπήρχαν υπευθυνότητες και δουλειές βαρετές.

    Αν θέλεις και λίγο κουτσομπολιό γιά μικροπρεπείς συμπεριφορες και πράγματα που έγιναν πρόσφατα στο φέιςμπουκ, δες στη σελίδα τους την ανάρτηση (και τα σχόλια) που λέει: «Οι Ποδηλάτες Θεσσαλονίκης δεν υφίσταται πλέον ως συλλογικότητα».

    ΑπάντησηΔιαγραφή