Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Αναζητώντας τις θέσεις που χάθηκαν

Καθημερινά όταν ψάχνουμε να δέσουμε το ποδήλατο μας σε κάποιο ασφαλές σημείο, κάπου στο κέντρο αλλά και ευρύτερα, πολλές φορές βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Τα γερά σημεία δεσίματος με σωστή στήριξη, στα οποία να μπορεί να μπει το πέταλο ή η αρθρωτή κλειδαριά, αρχίζουν και γίνονται όλο και πιό δυσεύρετα. Γιατί απλώς ξηλώνονται ώστε να μπουν τραπεζοκαθίσματα. Και γιατί ήταν εξ αρχής κακοφτιαγμένα, χάλασαν και στη θέση τους μπήκαν και πάλι... τραπεζοκαθίσματα.


Παράλληλα όμως οι ποδηλάτες της πόλης αυξάνονται χρόνο με το χρόνο (ήδη βρισκόμαστε στο 3% = 30.000 κόσμος μόνο γιά τη Θεσσαλονίκη) και κυκλοφορούν καθημερινά παντού. Το ποδήλατο είναι ένα μεταφορικό μέσον που ωφελεί όλο το κοινωνικό σύνολο. Οχι παιχνίδι. Είναι ελαφρύ και κλέβεται εύκολα άρα θα πρέπει να μπορούμε να το δέσουμε σε κάποιο ασφαλές σημείο.

Πριν συνεχίσουμε να πούμε πως θεωρούμε ασφαλές το σημείο δεσίματος το οποίο :
α) επιτρέπει τη χρήση πέταλου ή αρθρωτής κλειδαριάς (οι δύο πιό γεροί τύποι κλειδαριάς) β) είναι μασίφ μεταλλικό γ) είναι στέρεα πακτωμένο στο έδαφος.  Οπως π.χ. αυτό :










Και όπως αυτό :

Τίποτε άλλο δεν είναι αρκετά καλό. Οι συνηθισμένες κλειδαριές (λεπτά συρματόσχοινα ή κουλούρες), τα δεντράκια και τα ξεχαρβαλωμένα σήματα της τροχαίας, είναι όλα πολύ ευάλωτα και καλύτερα να μη τα χρησιμοποιείτε γιά πολύ ώρα. Εκτός κι αν έχετε συνεχή οπτική επαφή με το ποδήλατο σας.
Οι γνωστές μας μπάρες δεσίματος (δέστρες) του δήμου, επίσης δεν είναι ασφαλείς εκτός κι αν είναι από εκείνες τις λίγες που έχουν πακτωθεί στο έδαφος.

Ας ξεκινήσουμε τη φωτογραφική μας βόλτα. Οπως θα διαπιστώσετε οι περισσότερες μπάρες δεσίματος έχουν εξαφανιστείΕσπασαν λόγω της κακής τους ποιότητας και της λάθος στήριξης και δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ (δυό-τρεις μπήκαν πάλι στη θέση τους με καλύτερη στήριξη αλλά αυτές είναι εξαίρεση). Γιά όσους δεν θυμούνται, οι μπάρες δεσίματος τοποθετήθηκαν όταν οι αστείοι αυτοί « ποδηλατοδιάδρομοι » (ορολογία παπαγεωργόπουλου) δόθηκαν προς χρήση, στα τέλη του 2009.


Συντριβάνι, είσοδος δ.ε.θ :  Η συνηθισμένη απαράδεκτη στήριξη με βίδες στο έδαφος

Αγγελάκη στην είσοδο του πάρκινγκ της δ.ε.θ.



Αγγελάκη μπροστά από την ερτ 3 :  Ξεχαρβαλωμένες μπάρες δεσίματος.  Περιέργως κάποιοι τις χρησιμοποιούν.  Εμείς δεν τις προτείνουμε σε καμμία περίπτωση.


Εγνατία με Ιασωνίδου :  Η εικόνα μιλάει μόνη της.


Εγνατία με Δ. Γούναρη :  Συνδυασμός βανδαλισμού και δημοτικής αμέλειας.  Δεξιά : κάποιοι πρωτοτύπησαν και κατάφεραν και το έσπασαν από τον κάθετο σωλήνα!  Κέντρο : αν και η τοποθέτηση έγινε πιό σωστά, δεν πακτώθηκε και βγαίνει με ένα τράβηγμα !  Αριστερά :  ο.κ.



Δ. Γούναρη με Μιχ. Ιωάννου :  Δεν έμεινε τίποτε όρθιο αλλά και τίποτε δεν αποκαταστάθηκε.  Παρόμοια εικόνα εγκατάλειψης υπάρχει και στις ακριβώς από κάτω μπάρες, επί της Αλ. Σβώλου όπου είναι μόνιμα κατειλημμένες από μηχανάκια.


Τσιμισκή με παλαιών Πατρών Γερμανού :  Οταν υπάρχουν αυτά τα ωραιότατα μασίφ κάγκελα σε όλη την Τσιμισκή, δεν υπάρχει κανένας λόγος γιά να χρησιμοποιούνται οι ξεχαρβαλωμένες μπάρες δεσίματος.

Τσιμισκή με Καρόλου Ντηλ.


Αριστοτέλους με Βατικιώτη (κάτω από το άγαλμα βενιζέλου)


Αριστοτέλους, με Βατικιώτη πάλι, απέναντι από την προηγούμενη φωτογραφία :  Σε όλο το μήκος της οδού αριστοτέλους, δεν υπάρχει δέστρα που να μην είναι κατεστραμμένη ή ετοιμόρροπη (εκτός από εκείνες που βρίσκονται στην είσοδο της πλατείας αριστοτέλους).

Βενιζέλου με βασ. Ηρακλείου. Μία ακόμη τραγική εικόνα


Εγνατία με Λ. Σοφού και Αντιγονιδών. Εδώ δεν έμεινε ούτε καν η μεταλλική βάση. Μόνο η σκιά της!


Λέοντος Σοφού εκεί συναντούμε επιτέλους, τρεις μπάρες δεσίματος στέρεα πακτωμένες στο έδαφος!  Ετσι πρέπει να αποκατασταθούν όλες οι κατεστραμμένες.  Μόνο τότε θα είναι ασφαλείς (κατά το δυνατόν πάντα).

Φτάνουμε στην περιοχή της πλατείας χρηματιστηρίου και πλατείας εμπορίου όπου γίνεται ανάπλαση. Παρατηρούμε πως έχουν ξηλωθεί κάποια πολύ εξυπηρετικά και ασφαλή σημεία δεσίματος και έχουν τοποθετηθεί κάποια νέα που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Κυρίως επειδή είναι στερεωμένα με βίδες στο έδαφος. Κι ως γνωστόν : ό,τι βιδώνει, ξεβιδώνει, ώστε να μπουν τραπεζοκαθίσματα.


Φράγκων, πλατεία χρηματιστηρίου :  αριστερά από την πινακίδα υπήρχαν τρεις στέρεες μπάρες δεσίματος. Χάθηκαν.


Βαλαωρίτου με συγγρού : εδώ υπήρχαν διαχωριστικά τύπου Π που ήταν πολύ στέρεα και ασφαλή γιά δέσιμο ποδηλάτου. Χάθηκαν.


Συγγρού :  εκεί που βλέπετε κολωνάκια, υπήρχαν στέρεα διαχωριστικά τύπου Π  που ήταν ασφαλή γιά δέσιμο ποδηλάτου. Χάθηκαν κι αυτά. Γι αυτό ανέβηκαν τα μηχανάκια στο πεζοδρόμιο.

Αντί των ασφαλών σημείων που χάθηκαν, στην αναπλασμένη περιοχή τοποθετήθηκαν σημεία δεσίματος αυτού του τύπου :





Η γνωστή κακή στήριξη με τις τέσσερις βίδες. Ο,τι βιδώνει ξεβιδώνει και μπαίνει τραπεζοκάθισμα. 


Επιπλέον οι μπάρες τοποθετήθηκαν με τρόπο καθόλου εξυπηρετικό. Μας δίνουν την εντύπωση πως μπήκαν μόνο γιά σύντομο διάστημα με σκοπό να φανεί το έργο "ολοκληρωμένο" και μετά να αφαιρεθούν και να μπουν τραπεζοκαθίσματα. 

Συγγρού :  εδώ χωράει μόνο παιδικό ποδήλατο


Συγγρού : πολύ σοφή τοποθέτηση της μπάρας σε σχέση με το κολωνάκι!


Τριγυρίζοντας σε όλη την αναπλασμένη περιοχή, παρατηρούμε πως στο μεγαλύτερο μέρος της δεν έχουν τοποθετηθεί μπάρες δεσίματος ακόμη κι εκεί που ο χώρος είναι άπλετος (π.χ. επί της Ερμού μετά την Ι. Δραγούμη).
Πιό συγκεκριμένα : στις οδούς Ερμού, Φράγκων, Βηλαρά, Βεροίας, Β. Ουγκό, Ολυμπ. Διαμαντή, Κατούνη δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ μπάρα δεσίματος. Ενώ έχουν αφαιρεθεί τα διαχωριστικά τύπου Π που υπήρχαν και ήταν κατάλληλα. Σε όλη τη Λ. Σοφού υπάρχουν δύο καινούριες. Η μία κοντά στο κρατικό ωδείο και η άλλη κάτω, στη γωνία με Τσιμισκή! Στη Συγγρού υπάρχουν τέσσερις καινούριες συγκεντρωμένες στο ίδιο σημείο, αλλά είναι μάλλον άχρηστες από τα μηχανάκια που παρκάρουν πλεόν στο πεζοδρόμιο. Στη Βαλαωρίτου υπάρχουν επίσης ακόμη τρείς ή τέσσερις.

Ολες τους είναι ευάλωτες (λόγω στήριξης) ή τελείως άχρηστευμένες εξ αρχής (λόγω τοποθέτησης) !
Αυτή είναι, δυστυχώς, η εικόνα σε μία πολυσύχναστη περιοχή της πόλης, πρόσφατα αναπλασμένη.
Αλλά ξαφνικά :


Αγίου Μηνά : ξαφνικά αντικρύζουμε μαζεμένες εφτά μπάρες δεσίματος! Ολες αραδιασμένες μπροστά από το εγκαταλελειμένο κτίριο μιας και ήταν το μόνο σημείο που μάλλον δε θα έμπαιναν ποτέ τραπεζοκαθίσματα! Κι ομως μπήκαν! Να λοιπόν ποιός ενοχλείται από τα σημεία δεσίματος των ποδηλάτων.

Ας συνεχίσουμε όμως την περιπλάνηση μας σ' ένα άλλο αναπλασμένο σημείο. Τον πεζόδρομο της αγ. Σοφίας.

Αυτές οι μπάρες δεσίματος δείχνουν όμορφες και είναι - επιτέλους - αρκετές.


Ομως πλησιάζοντας παρατηρούμε οτι κι αυτές είναι στηριγμένες με τον ίδιο απαράδεκτο τρόπο :  με 4 βίδες... Βάσει εμπειρίας σε λίγο δεν θα υπάρχουν πιά.


Δε μπορούμε να καταλάβουμε την επιμονή του δήμου να στηρίζει με τόσο κακό τρόπο τις μπάρες δεσίματος. Πολλά μπορούμε να υποθέσουμε γιά κάτι τόσο αδικαιολόγητο.
Ισως να αποσκοπούν ακριβώς σ΄ αυτό : στο οτι έτσι, το έργο θα χρειαστεί να ξαναγίνει (= νέα κονδύλια).
Ισως πάλι να τοποθετούνται με 4 βίδες ακριβώς γιά να αφαιρούνται εύκολα. Οταν π.χ. κάποιος θέλει να βάλει τα τραπεζοκαθίσματα του και τον ενοχλούν τα ποδήλατα...
Εξ άλλου η κατάληψη του δημόσιου χώρου από τα τραπεζοκαθίσματα, είναι αυτό που πάντα  βλέπαμε να ενθαρρύνεται με έμμεσο τρόπο από το δήμο Θεσσαλονίκης (ανεξαρτήτως διοίκησης) και ποτέ δεν άλλαξε.

Πάμε να δούμε μία τέτοια περίπτωση η οποία έχει καταγγελθεί και παλιότερα εδώ, αλλά ουδείς ασχολήθηκε.


Ζεύξιδος με Παύλου Μελά :  οι μπάρες δεσίματος κάλυπταν το χώρο που δείχνει το βέλος. Υπήρχαν άλλες τρεις πάλι βιδωμένες, οι οποίες αφαιρέθηκαν και μπήκαν τα τραπεζοκαθίσματα.  Δεν ξέρουμε ποιός τις αφαίρεσε.  Βλέπουμε όμως καθαρά ποιός ωφελείται από αυτό.  Πάμε πιό κοντά ...

... κοιτάζοντας κάτω, βλέπουμε τις τρύπες από τις βίδες με τις οποίες ήταν στηριγμένες οι μπάρες.  Τα ίχνη είναι ίδια με αυτά.

Με αυτό το χαρακτηριστικό παράδειγμα καταπάτησης του δημόσιου χώρου, ολοκληρώσαμε την περιήγηση μας στο κέντρο.
Θ' αλλάξουμε τελείως σκηνικό. Κατηφορίζουμε προς τη νέα παραλία. Στο πρώτο κομμάτι που "αναπλάστηκε", από το μέγαρο μουσικής δηλαδή, έως και το ναυτικό όμιλο, τα πεύκα μεγάλωσαν κι έχουν πλεόν αφαιρεθεί τα σιδερένια στηρίγματα  τους, που βλέπετε παρακάτω :


φώτο από εδώ

Αυτά τα σιδερένια πλαίσια-στηρίγματα, δε χρησίμευαν μόνο γιά να στηρίζουν τα πεύκα αλλά κατά τύχη ήταν και ασφαλή σημεία δεσίματος ποδηλάτων. Και υπήρχαν σε όλο το μήκος της παραλίας. 
Κάποια στιγμή όταν μεγάλωναν τα πεύκα, θα αφαιρούνταν. Αλλά με την αφαίρεση τους αποκαλύφθηκε το πόσο λίγα σημεία δεσίματος έχουν τοποθετηθεί κατά μήκος της παραλίας. Μετρήσαμε τρία (!) ανά 200 μέτρα. Αριθμός πολύ μικρός αν σκεφτεί κανείς τις χιλιάδες κόσμου που χρησιμοποιούν καθημερινά την παραλία, πεζοί και ποδηλατώντας.

Επιπλέον η κατάσταση των μπαρών δεσίματος από το μέγαρο μουσικής έως το ναυτικό όμιλο είναι η εξής :

Οι μπάρες δεσίματος από το μέγαρο έως το ναυτικό όμιλο είναι όλες τοποθετημένες με κακή στήριξη. Με τις γνωστές 4 βίδες. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε.


Εμείς δεν θα δέναμε εδώ το ποδήλατο μας παρά μόνο εαν ήμασταν δίπλα και είχαμε οπτική επαφή.



Από το ναυτικό όμιλο έως το μακεδονία παλάς τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Οι μπάρες δεσίματος είναι το ίδιο αραιές (τρεις κάθε 200 μέτρα). Αλλά είναι στέρεα πακτωμένες στο έδαφος κι όχι βιδωμένες.

Από το μακεδονία παλάς έως και τον λευκό πύργο, δηλαδή σε μήκος ενός πολυσύχναστου χιλιομέτρου, δε μπορεί να δεθεί ποδήλατο πουθενά!
Σε αυτή την απόσταση υπάρχει μόνο μία τριάδα από μπάρες! Στο άγαλμα του Καραμανλή. Που δεν εξυπηρετούν κανέναν.




Να μη ξεχάσουμε και τις ετοιμόρροπες μπάρες έξω από το βασιλικό θέατρο.



Κάπου εδώ ολοκληρώσαμε την περιήγηση μας. Ισως να μην καλύψαμε όλα τα σημεία αλλά προσπαθήσαμε να δώσουμε τη συνολική κατάσταση που ζουμε καθημερινά.

Ελπίζουμε να δούμε σύντομα όλες αυτές τις ελλείψεις και προχειρότητες (το λέμε κομψά), να αποκαθίστανται με ορθότερο κριτήριο :  δηλαδή  την ενθάρρυνση της χρήσης του ποδηλάτου ως μεταφορικό μέσον στην πόλη.

Κλείνοντας θέλουμε να δείξουμε και πάλι τους δύο πιό ασφαλείς τύπους κλειδαριάς.
Κλικ στην εικόνα γιά μεγέθυνση :



Δεκέμβριος 2010, δεξιά από το άγαλμα του Αλέξανδρου :  κακοστηριγμένες και τελικά ξηλωμένες μπάρες δεσίματος, πριν τη 2η φάση της ανάπλασης της παραλίας.  Αλήθεια, θυμάστε πως ήταν προ "ανάπλασης";



Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016