Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Ενας χρόνος cycle chic: άλλο style, άλλο life style!


Σ
ήμερα (23/12) τo Thessaloniki cycle chic έχει γενέθλια!
Πέρασε (κιόλας) ένας χρόνος από τότε που με χαρά αλλά και αρκετό άγχος δημοσίευσε την πρώτη του ανάρτηση!

Το Thessaloniki cycle chic είναι ένα φωτογραφικό blog με θέμα τους κομψούς αστικούς ποδηλάτες της Θεσσαλονίκης και είναι εμπνευσμένο από το αντίστοιχο φωτογραφικό blog του Mikael Colville-Andersen copenhagencyclechic το οποίο ο γράφων παρακολουθούσε (και παρακολουθεί) από το 2008.
Το cycle chic είναι πλέον ένα παγκόσμιο "κίνημα". Ξεκίνησε πριν τέσσερα χρόνια από μία φωτογραφία  και πλέον αριθμεί 55 παρόμοια blog τα οποία σε 55 πόλεις ανά τον κόσμο φωτογραφίζουν το στυλ και την κομψότητα των καθημερινών ποδηλατών (μπορείτε να βρείτε όλα τα cycle chic μαζεμένα στην δεξιά πλευρά αυτού του blog).

Χαίρομαι πολύ που τα έχουμε καταφέρει ως τώρα και αν κρίνω από τα σχόλια που έχω ακούσει από κοντά αλλά και από αυτά που έχω διαβάσει, τα έχουμε καταφέρει καλά.
Σας ευχαριστούμε όλους και όλες!


 Ολίγη ιστορία:
Γιά να πω την αλήθεια είχα τις αμφιβολίες μου γιά το αν θα μπορούσε να "σταθεί" ένα cycle chic blog στη Θεσσαλονίκη.
Οι λόγοι διάφοροι. Πρώτος και κύριος το γεγονός οτι στη Θεσσαλονίκη δεν κυκλοφορούν τόσοι
ποδηλάτες όσοι κυκλοφορούν στις ευρωπαικές πόλεις.
Οι ποδηλάτες ως πέρυσι μπορεί να είχαν αυξηθεί μεν αλλά και πάλι κυκλοφορούσαν αρκετά αραιά γιά τέτοια τολμηρά φωτογραφικά εγχειρήματα!
Σκεφτόμουν οτι τα πράγματα θα δυσκόλευαν ακόμη περισσότερο οταν ανάμεσα στην αραιή τους κυκλοφορία θα έψαχνα να βρω και κάποιον κομψά ντυμένο.
Βλέπετε το ποδήλατο ανθίζει σιγά σιγά αλλά ακόμη αντιμετωπίζεται (κι από τους ίδιους τους ποδηλάτες) σαν υποκατάστατο του γυμναστηρίου ή χόμπυ του Σαββατοκύριακου (ή ακόμη και σαν αναγκαία κατάντια λόγω "της κρίσης"...).

Γι αυτόν λοιπόν το λόγο, η άλλη δυσκολία που έβλεπα ήταν πως αναγκαστικά οι φωτογραφίσεις του cycle chic θα έπρεπε να είναι πολύωρες (αρκετές ώρες στό δρόμο συν τις ώρες επεξεργασίας των φωτογραφιών).
Τελικά είχα άδικο. οι φωτογραφίσεις δεν ήταν απλώς πολύωρες. Αποδείχτηκαν πολυήμερες!
Στην Κοπεγχάγη ή στο Βερολίνο (1, 2) γιά να βρεις πέντε cycle chic θέματα χρειάζεται περίπου μία ώρα. Στη Θεσσαλονίκη χρειάζεται μία εβδομάδα ή και δέκα μέρες...

Παρά τις αυξήμένες απαιτήσεις του cycle chic σε χρόνο και δουλειά, είναι έως τώρα μιά ευχάριστη απασχόληση και αυτό οφείλεται στην αποδοχή που έχει γνωρίσει!




 Ολίγη φιλοσοφία:
Μιας και το cycle chic "κίνημα" έχει ως θέμα το στυλ και την κομψότητα της καθημερινής ζωής πάνω στο ποδήλατο, εύκολα μπορεί να παρεξηγηθεί μιας και οι περισσότεροι άνθρωποι μπερδεύουν ή ταυτίζουν το στυλ και την κομψότητα, με τη μόδα και το lifestyle.
Γι αυτό θα ήθελα να πω δυό λόγια και να διευκρινήσω οτι το style και το life style αποτελούν τελείως διαφορετικά πράγματα και τολμώ να πω οτι είναι δύο πράγματα που το ένα σχεδόν αποκλείει το άλλο...

Ανατρέχοντας στο γλωσσολογικό λεξικό του Μανώλη Τριανταφυλλίδη διαβάζουμε οτι "στυλ είναι το καλλιτεχνικόν ύφος, τεχνοτροπία" και "στυλίστας είναι ο καλλιτέχνης διακρινόμενος διά το ύφος του"
Το στυλ λοιπόν είναι το ύφος, ο προσωπικός τρόπος του καθένα είτε είναι κομψός είτε όχι (είτε είναι καλλιτέχνης είτε όχι).
Και η κομψότητα είναι (σύμφωνα με το wictionary.org) η επιμελημένη και καλαίσθητη παρουσία (με όποιο στυλ κι αν εμφανίζεται).


Το στυλ λοιπον μαζί με την κομψότητα είναι δύο πράγματα τα οποία εξ ορισμού παράγονται και απορρέουν από το άτομο και από την αισθητική αντίληψη του.
Η μόδα και το lifestyle είναι ακριβώς το αντίθετο. Παράγονται έξωθεν και προσπαθούν να επιβληθούν στο άτομο.


Η μόδα (σύμφωνα πάλι με το γλωσσολογικό λεξικό του Μανώλη Τριανταφυλλίδη) είναι: "μία παροδική συνήθεια ως προς το ντύσιμο, ο συρμός".
Η γνωστή προβολή προαποφασισμένων στυλιστικών επιλογών που αλλάζει κάθε τόσο και στόχο έχει να νοιώθεις οτι κάτι καινούριο πρέπει πάλι ν' αγοράσεις μιάς και κάτι άλλο "είναι στη μόδα" κι εσύ είσαι "απ' έξω".

Το lifestyle κατα λέξη σημαίνει "τρόπος ζωής" κι αυτό δεν είναι αναγκαστικά κάτι το αρνητικό.
Ομως η καθημερινή χρήση και ερμηνεία του όρου σημαίνει "προβολή ενός πρότυπου τρόπου ζωής προς μίμηση".
Μία ευρύτερη μόδα δηλαδή που δεν αφορά πλέον μόνο στο ντύσιμο αλλά και στη συνολική συμπεριφορά του ατόμου (αφορά ακόμα και σε μιά ολόκληρη σειρά προιόντων που πλασάρονται έτσι, ακόμα και στα λόγια, και στις προκατασκευασμένες απόψεις που λέμε και στις πόζες που παίρνουμε).
Ετσι μιμούμενοι παθητικά το πρότυπο, υπάρχει η αίσθηση οτι ανήκουμε σ' αυτό που μας προβάλεται ως ευρέως αποδεκτό και "ανεβασμένο".
Κι απ' την πολλή τη μίμηση, το πρότυπο μας γίνεται βίωμα και μας μένει ως κουσούρι!

Καταλυτικό ρόλο τις τελευταίες δεκαετίες παίζει σ' αυτό η τηλεόραση (το πρόγραμμα της τηλεόρασης, όχι η συσκευή!)
Οι άνθρωποι κυριολεκτικά ζουν στην τηλεόραση, όχι στον κόσμο. Ισως κάποτε την κατηγορούν αλλά ποτέ δεν την κλείνουν! (θα χάσουν τον "κόσμο"!)

Με αυτό τον τρόπο κατηγοριοποιείται το άτομο, είναι πιό προβλέψιμες οι αντιδράσεις του
και τα πλαίσια στα οποία κινείται και είναι πιό εύκολο να του πλασαριστούν διαρκώς νέα προιόντα lifestyle γιά να καλύπτει ανάγκες που (συνήθως) δεν έχει, νιώθωντας έτσι οτι ανήκει "κάπου" (το ξαναείπα αυτό, το ξέρω).

Οπως ίσως υποψιάζεστε το lifestyle εκτός από το mainstream, μπορεί να χρησιμοποιηθεί γιά να προβάλλει και πολλά άλλα πρότυπα ζωής. Ο σκοπός είναι πάντα ο ιδιος: μίμηση, κατηγοριοποίηση και εμπορική εκμετάλευση.




Η εικόνα του ποδηλάτου (προσοχή: η εικόνα, όχι η χρήση του ως μέσον) εδώ κι ένα χρόνο είναι μόδα. Θα το δείτε να διακοσμεί βιτρίνες καταστημάτων με ρούχα και θα το δείτε πλάι σε μοντέλα που ποζάρουν γιά φωτογραφίσεις μόδας.
Γι αυτό μία πασαρέλα με ποδήλατα (υποστηριζόμενη κι από τον δήμο Θεσσαλονίκης!) είναι μία κίνηση κενή περιεχομένου ως προς την προώθηση της χρήσης του ποδηλάτου και απευθύνεται μάλλον στα θύματα του λάιφστάιλ στοχεύοντας μόνο στο εμπορικό κέρδος και στη δημιουργία εντυπώσεων.

Ελπίζω η μόδα να περάσει σύντομα και να αφήσει μόνο τα θετικά μιάς και το ποδήλατο εκτός από μέσον μετακίνησης προσφέρει και αληθινή ευχαρίστηση κι ελπίζω οτι ακόμη και όσοι και όσες το δοκίμασαν κατά τύχη και επιταγή της μόδας, δεν θα το αποχωριστούν...


Αρκετά όμως με τις (αμπελο)φιλοσοφίες!
Κάποιοι ίσως προβληματίστηκαν, κάποιοι ίσως και να δυσαρεστήθηκαν. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός μας, θελήσαμε μόνο να εξηγηθούμε και να πάρουμε θέση.


Αγαπητοί φίλοι και φίλες ό,τι τελικά κι αν επιλέγετε, μην ξεχνάτε οτι ποτέ κανένα ντύσιμο δεν ήταν πειστικό χωρίς (αληθινό) χαμόγελο...



Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Thessaloniki cycle chic wallpaper

Γιά να κατεβάσετε τις εικόνες κάντε αριστερό κλικ στη φωτογραφία. Θα σας την ανοίξει σε μεγαλύτερο μέγεθος. Δεξί κλικ και "Αποθήκευση ως" ή απευθείας "Ορισμός ως φόντου"
Διάσταση 1280Χ800.



και με χιόνι!

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Πολύ ωραίο στυλ! #34








animal print και φουρφούρι στο καλάθι



 a star


Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Οταν ένα ποδήλατο κλέβεται, μιά νεράιδα πεθαίνει


μετάφραση του γνωστού "when a bike is stolen a fairy dies"

 Ισως με αυτή την ανάρτηση θεωρηθεί οτι ξεφεύγουμε από τον cycle chic χαρακτήρα του blog.
Μπορεί αλλά αφ' ενός δεν νοείται (κομψός) ποδηλάτης χωρίς το ποδήλατο του και αφ' ετέρου νομίζω οτι όποιος ασχολείται με ζητήματα που αφορούν τη χρήση του ποδηλάτου, οφείλει οπωσδήποτε ν' αναφερθεί σ' αυτό.
Βλέπετε ο ιδιοκτήτης του ποδηλάτου αποκτά με το όχημα του μία πολύ πιό προσωπική σχέση από όσο με κάποιο άλλο μέσον. Κι αυτό συμβαίνει γιατί συμμετέχει ο ίδιος στην κίνηση του, είναι ο ίδιος η μηχανή.
Γι αυτό η κλοπή του ποδηλάτου κοστίζει συναισθηματικά περισσότερο...


Αυτή λοιπόν η ανάρτηση έχει σκοπό να ξαναπαρουσιάσει κάποιες πληροφορίες που ήδη υπάρχουν στο διαδίκτυο σχετικές με το ασφαλές κλείδωμα (και που ίσως έχουμε διαβάσει αλλά έχουμε ξεχάσει), και να συμπληρώσει μερικά  επιπλέον στοιχεία που δεν έχω δει να αναφέρονται πουθενά αλλά τα θεωρώ ζωτικής σημασίας.


ποδήλατο δεμένο σε ισχυρό σημείο δεσίματος με δυνατή κλειδαριά (πέταλο)



Με την μεγάλη αύξηση των ποδηλατών στη Θεσσαλονίκη τα τρία τελευταία χρόνια, δυστυχώς αυξήθηκαν αντίστοιχα και οι κλοπές.
Σχέδον κάθε εβδομάδα μαθαίνω γιά μιά νέα κλοπή ποδηλάτου κάποιου φίλου ή γνωστού.
Φαίνεται οτι μεγάλωσαν οι προσδοκίες των κλεφτών, αυξήθηκε το θράσος τους και βελτιώθηκε κι ο εξοπλισμός τους καθώς μπορούν πλέον και ανοίγουν κλειδαριές που δεν κόβονται με μικρά εργαλεία τσέπης παρά μόνο με ισχυρότερο εξοπλισμό.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Η δική μου άποψη είναι οτι θα πρέπει να κάνουμε πρώτα αυτό που είναι πιό κοντά στο δικό μας χέρι.
Δηλαδή να μάθουμε να κλειδώνουμε το ποδήλατο μας με τρόπο και με κλειδαριά που θα απογοητεύσει τον κλέφτη (κι έτσι θα παέι να κλέψει το διπλανό κακοκλειδωμένο ποδήλατο).



απαράδεκτος τρόπος δεσίματος



Κατ' αρχήν προτείνω να μελετήσετε και να συμβουλεύεστε συχνά αυτόν τον πλήρη και απόλυτα κατατοπιστικό οδηγό ασφαλούς κλειδώματος των "ποδηλατών/ποδηλατισσών". Καλύπτει τις περισσότερες των περιπτώσεων :



Επίσης υπάρχει ένα σάιτ με διαφωτιστικά τεστ διαφόρων κλειδαριών αλλά και πρόσθετες οδηγίες ασφαλούς κλειδώματος (στ' αγγλικά) :


Οι "ποδηλάτες Θεσσαλονίκης" έφτιαξαν ένα ερωτηματολόγιο - έρευνα γιά τις ποδηλατοκλοπές του οποίου τα αποτελέσματα είναι πολύ ενδιαφέροντα μιάς και δίνουν πληροφορίες που ακούστηκαν γιά πρώτη φορά :


Δυστυχώς από το ερωτηματολόγιο λείπει μία σημαντική -κατ' εμέ- παράμετρος:  η τιμή της κλειδαριάς που παραβιάστηκε...


  κομμένη κλειδαριά τύπου κουλούρας - φτηνό μοντέλο - το ακριβότερο θα αντιστεκόταν ελάχιστα παραπάνω



Κάπου εδώ και μετά από πολλές συζητήσεις και έχοντας ακούσει γιά αρκετά περιστατικά κλοπών αλλά και από τη δική μου εμπειρία, έχω να συμπληρώσω και να προτείνω μερικά πράγματα τα οποία -όπως είπα στην αρχή- δεν έχω δει να αναφέρονται σε κανέναν οδηγό ασφαλούς κλειδώματος (απ' όσους έχω διαβάσει ως τώρα, φυσικά).


Ξεκινάω με αυτό γιατί μάλλον είναι θέμα ταμπού και πάντα αποφεύγεται να ειπωθεί ευθέως:

1. Καλή κλειδαριά = ακριβή και βαριά κλειδαριά (πολύ κοντά στα 100€, και κοντά στο ενάμιση κιλό βάρος)

Στην παρούσα οικονομική κατάσταση σίγουρα ακούγεται προκλητικό να προτείνω κάτι τέτοιο. Το ξέρω αλλά δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα.
Οτιδήποτε φτηνότερο δεν θα αντέξει πάνω απο λίγα δευτερόλεπτα (ναι δευτερόλεπτα) αν κάποιος έχει το κατάλληλο εργαλείο.
Είναι ένα έξοδο που κανείς ποδηλάτης δεν θα αποφύγει.
Οπότε καλύτερα κάντε το από την αρχή γιατί αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι οτι τελικά η καλή (και ακριβή) κλειδαριά αγοράζεται μαζί με το δεύτερο ποδήλατο, μιάς και το πρώτο εκλάπη αφού ήταν δεμένο με το λεπτό συρματόσχοινο αγορασμένο από το σούπερ μάρκετ (αλλά ίσως και με κάποια ακριβότερη κλειδαριά των 20-30-40€)

Ο πλέον ασφαλής τύπος κλειδαριάς είναι το πέταλο (D-lock) :




αλλά όχι ένα φτηνό πέταλο (10-60€) γιατί τα φτηνά είναι φτιαγμένα από μαλακό σίδερο και κόβονται εύκολα.

Αν αποφασίσετε να πάρετε πέταλο, προτιμήστε κάποιο από σκληρυμένο ατσάλι (hardened steel) που η κλειδαριά του να κλειδώνει και από τις δύο πλευρές το σίδερο. (ετσι χρειάζονται δύο κοψίματα άρα περισσότερος χρόνος)

Αν το πέταλο σας "έρχεται" κάπως δύσχρηστο ή ογκώδες, υπάρχει και η αρθρωτή κλειδαριά που είναι το ίδιο ισχυρή με το πέταλο αλλά διπλώνεται και έχει μικρότερο όγκο :



Γιά την αρθρωτή κλειδαριά ισχύει ότι και γιά τα πέταλα. Το ακριβότερο μοντέλο είναι αυτό με τις λιγότερες αδυναμίες και είναι αυτό που θα αντέξει περισσότερο.

(σημείωστε οτι οι τιμές που αναφέρω είναι κατά μέσο όρο οι τιμές που θα δει κάποιος αν επισκεφθεί ποδηλατάδικα ή κλειδαράδες. Πιθανόν στο διαδίκτυο να μπορείτε να βρείτε τα ίδια προιόντα σε χαμηλότερες τιμές.)

Το επαναλαμβάνουμε: δεν υπάρχει στιβαρή κλειδαριά που να είναι ελαφριά. Πάντα μιλάμε γιά κλειδαριές κοντά στο ενάμιση κιλό.
(γι αυτό φροντίστε να την αγοράσετε μαζί με βάση στήριξης στον σκελετό του ποδηλάτου)



Και ποιός θα ήξερε καλύτερα γιά να προτείνει κλειδαριά; Μα φυσικά ο ίδιος ο κλέφτης!


Στο παραπάνω βίντεο ο - μετανοημένος - κλέφτης ποδηλάτων προτείνει ακριβή κλειδαριά από σκληρυμένο ατσάλι (hardened steel) με συμπαγή κλειδωνιά, όχι γιατί δεν ανοίγει κι αυτή αλλά γιατί απαιτεί εργαλεία άλλου τύπου (που είναι ακριβά ή δεν κουβαλιούνται εύκολα) και δυσκολεύει τη ζωή του κλέφτη περισσότερο.
Οπότε θα προτιμήσει να κλέψει κάποιο άλλο ποδήλατο...



2. Προσοχή που το δένετε - δεν θα κόψουν την κλειδαριά, θα κόψουν το κάγκελο (ή το δέντρο).

Αποφύγετε τα λεπτά κάγκελα ή τα σήματα της τροχαίας όταν είναι ήδη ξεριζωμένα και κουνιούνται.
Αποφύγετε τα λεπτά δεντράκια και τα σημεία δεσίματος του δήμου (Θεσσαλονίκης) ειδικά όταν είναι ετοιμόρροπα (είναι φτιαγμένα από κούφιο λεπτό μέταλλο με ελλιπή στερέωση στο έδαφος και
σπάνε με λίγο ταρακούνημα).




κάποιοι καλοί άνθρωποι έχτισαν μέσα στο πεζοδρόμιο τα ελλιπούς στήριξης σημεία δεσίματος του δήμου
(update / ενημέρωση: το πάκτωμα μέσα στο πεζοδρόμιο το κάνει ο δήμος Θεσσαλονίκης αλλά μόνο εφ' όσον διαλυθούν εντελώς τα προηγούμενα βιδωτά σημεία δεσίματος



Δοκιμάστε οπωσδήποτε τη σταθερότητα της κολώνας ή του σήματος πριν το δέσετε.
Από τα καλύτερα σημεία γιά δέσιμο ποδηλάτου είναι τα κάγκελα κατά μήκος της Τσιμισκή (υπάρχουν παρόμοια αλλά πολύ πιό μικρά και στη Μητροπόλεως) γιατί είναι από παχύ μασίφ σίδερο και χωμένα μέσα στο πεζοδρόμιο.




3. Μην το κλειδώνετε μονίμως έξω γιά το βράδυ

Πάρτε το στο σπίτι ή χρησιμοποιήστε κάποιο κλειστό πάρκινγκ  (όσο κι αν σας ακούγεται παράξενο είναι πολύ βολικό και αποτελεσματικό) μέσα στο οποίο θα το έχετε δεμένο σε κάποιο σταθερό σημείο. Περιέργως δεν δέχονται ακόμη όλοι οι ιδιοκτήτες πάρκινγκ αλλά αξίζει τον κόπο να ψάξετε στα κλειστά πάρκινγκ της περιοχής σας μιάς και θα εχετε το ποδήλατο σας πάντα έτοιμο γιά χρήση χωρίς να χρειάζετε να το ανεβοκατεβάζετε στο σπίτι.
Οι τιμές είναι περίπου στο 1/10 σε σχέση με αυτά που ζητούν γιά ένα αυτοκίνητο.

Αν πρέπει να το αφήνετε μόνιμα έξω οπωσδήποτε (δεν συνίσταται), τότε χρησιμοποιήστε δύο καλές κλειδαριές, όχι μία και προσέξτε το σημείο δεσίματος να είναι ισχυρό και σταθερό. Κάποιοι προτείνουν οι δύο κλειδαριές να είναι διαφορετικού τύπου (π.χ. ένα ακριβό πέταλο μαζί με μία ακριβή κουλούρα) γιά να χρειάζονται δύο διαφορετικά εργαλεία γιά κόψιμο και άρα να αποθαρρύνεται ο κλέφτης.


4. Μην το κλειδώνετε στους κοινόχρηστους χώρους των πολυκατοικιών, στο υπόγειο ή στα κάγκελα της σκάλας.

Αν εως τώρα έχω ακούσει γιά εκατό περιπτώσεις κλοπής ποδηλάτου, οι ογδόντα έχουν συμβεί σε υπόγειο ή σε σκάλα πολυκατοικίας!
Φαίνεται οτι οι κοινόχρηστοι χώροι είναι στάνταρ στόχοι τους οποίους οι κλέφτες επισκέπτονται και όλο και κάτι βρίσκουν να ξαφρίσουν... 
Ειδικά στα υπόγεια δεν τους βλέπει κανείς κι έτσι έχουν όλη την ησυχία και το χρόνο γιά να ανοίξουν και τις δύσκολες κλειδαριές,,,


5. Τα μπλοκάζ είναι ευκολία αλλά...

...είναι αρκετοί οι ανόητοι οι οποίοι θα αφαιρέσουν μία σέλα χωρίς άλλον λόγο παρά μόνο επειδή μπορούν να το κάνουν εύκολα ανοίγοντας το μπλοκάζ ("κοιτα ρε μαλάκα, μιά σέλα") και μετά θα την πετάξουν.
Οι τροχοί με μπλοκάζ, σύμφωνα με ό,τι διαβάζω, είναι στόχος των τοξικομανών στη Ν. Υόρκη. Μία μπροστινή ρόδα = μία δόση, μία πίσω ρόδα = δύο δόσεις. Γιά εδώ δεν γνωρίζω σχετικά, όμως είναι αρκετά τα ποδήλατα που έχω δει δεμένα αλλά χωρίς τροχούς.

Το κολάρο και τα κέντρα με μπλοκάζ (quick release αγγλιστί) ενώ διευκολύνουν τον ποδηλάτη (γιά να ρυθμίσει εύκολα το ύψος της σέλας ή γιά να αλλάξει ευκολα σαμπρέλα χωρίς κλειδιά) ταυτόχρονα διευκολύνουν και τον κλέφτη.

Μπορείτε να κλειδώνετε τη σέλα με τον σκελετό του ποδηλάτου χρησιμοποιώντας ένα λεπτό συρματόσχοινο, ή να αντικαταστήσετε το κολάρο της σέλας με κάποιο χωρίς μπλοκάζ.
Αλλη μία λύση: αφού ρυθμίσετε τη σέλα στο επιθυμητό ύψος κλείστε το μπλοκάζ. Κατόπιν σφίξτε και την αλενόβιδα που βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά (χρησιμοποιώντας καλής ποιότητας αλενόκλειδο αλλιώς θα "φάτε" τις γωνίες της βίδας) και σχεδόν κανένα χέρι δεν θα μπορεί να το ανοίξει!

Για τους τροχούς με μπλοκάζ τα πράγματα είναι λίγο πιό περίπλοκα. Η πιό εύκολη και οικονομική λύση (όπως και με τη σέλα) είναι να τους ασφαλίζετε με κάποιο λεπτό συρματόσχοινο. Δυστυχώς έτσι αυξάνεται ο αριθμός κλειδαριών και κλειδιών που θα πρέπει να κουβαλάει ένας ποδηλάτης καθώς και το βάρος.
Για τους τροχούς κυκλοφορούν άξονες που αντικαθιστούν τον αρχικό άξονα με μπλοκάζ. Πρόκειται γιά άξονες που σφίγγουν με ένα μοναδικό κλειδάκι το οποίο δεν κυκλοφορεί στην αγορά και το οποίο αγοράζετε μαζί με αυτούς. Δυστυχώς πρέπει να το έχετε και αυτό πάντα μαζί σας (γιατί ποτέ δεν ξέρετε πότε θα πάθετε λάστιχο).
Επίσης κυκλοφορούν και άξονες με μπλοκαζ τα οποία δεν ανοίγουν παρά μόνο όταν το ποδήλατο γυρίσει ανάποδα (πράγμα αδύνατο όταν είναι δεμένο).

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Πολύ ωραίο στυλ! #32









(φωτο : Δέσποινα makdes)

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Ψηλά τακούνια #3

Σκοπός αυτής της σειράς θεματικών ενοτήτων είναι να καταρρίψει έναν ποδηλατικό μύθο (από τους πολλούς που κυκλοφορούν) που λέει οτι "με ψηλό τακούνι δεν μπορείς να κάνεις πετάλι".
Κι όμως, γίνεται.









Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Πολύ ωραίο στυλ! #31







                                                                                         (φωτογραφία : Δέσποινα makdes)